เรื่องนี้ส่งมาจากคุณแนนครับ คุณแนนเล่าว่า.. ย้อนกลับไปเมื่อราว 30 ปีก่อน บ้านที่เราอยู่เป็นที่ดินที่ยายยกให้กับแม่ และพี่น้องของแม่ปลูกอยู่ด้วยกัน โดยบ้านของป้า และบ้านของยายอยู่ด้านหน้าติดถนน ส่วนบ้านของเราปลูกอยู่หลังบ้านของป้า และด้านหลังบ้านของเราจะติดกับคลอง เวลาน้ำขึ้นก็จะมีขยะขึ้นมาติดริมตลิ่งหลังบ้านเรา ยายก็จะชอบไปเก็บ เพราะแกไม่ชอบให้มันสกปรก ยายทำแบบนี้มาตลอด จนมีวันหนึ่งยายก็ไปเก็บขยะตามปกติ แต่ที่ไม่ปกติคือหลังจากวันนั้น ยายก็ไม่สบาย และเดินไม่ได้โดยไม่มีสาเหตุค่ะ

แม่กับป้าพายายไปหาหมอทั้งโรงพยาบาลของรัฐ และโรงพยาบาลเอกชน หมอตรวจแล้วบอกว่ายายไม่ได้เป็นอะไร ร่างกายไม่ได้มีอะไรผิดปกติ เวลาอยู่บ้านยายจะนอนอย่างเดียว แต่พอพาออกไปหาหมอ ยายจะดูแข็งแรง และมีแรงขึ้นมาทันที จนสุดท้ายเมื่อหมอธรรมดารักษาไม่ได้ แม่และพี่น้องของแม่ตกลงที่จะพายายไปหาพระที่วัดดู

เมื่อพระตรวจดูดวงชะตาวันเดือนปีเกิด ก็บอกกลับมาว่ายายชะตาขาดแล้ว และที่ยังอยู่นี้ไม่ใช่ยาย แต่เป็นสิ่งอื่นมาอาศัยร่างอยู่เท่านั้น พวกเราตกใจมาก พระท่านถามว่ายายไปทำอะไรมา? แม่จึงบอกไปว่ายายชอบไปเก็บของที่ริมคลองหลังบ้าน เก็บมาหลายอย่าง ไม่รู้อะไรเป็นอะไร พระท่านจึงบอกว่ายายน่าจะโดนของ เพราะของบางอย่างเป็นของไม่ดีที่เค้าปล่อยลอยมาตามน้ำ ถ้ามีใครไปจับโดน ของก็อาจจะเข้าตัว พระท่านก็ทำพิธีให้ และบอกให้ทุกคนทำใจไว้เลย เพราะอีกไม่นานทุกอย่างก็จะจบลง

เมื่อพายายกลับมาบ้าน กลางวันยายก็จะนอนนิ่งๆ เฉยๆ แต่พอพระอาทิตย์ตกดินยายจะลุกขึ้นมานั่งคุย แต่ที่คุยด้วยกลับไม่ใช่ยาย เพราะยายจำลูกไม่ได้เลยสักคนเดียว บางครั้งพูดออกมาก็เป็นเสียงเด็ก บางครั้งก็เป็นเสียงผู้ชาย บางครั้งก็เป็นเสียงยายปกติ.. ทุกเย็นตอน 4 โมง แม่จะต้องไปรอรับเราที่ปากทางเข้าหมู่บ้าน และพากันเดินเข้ามาบ้านเพื่อไปหายาย ซึ่งบ้านของยายอยู่ห่างจากบ้านเราแค่ 10 กว่าก้าวเท่านั้น เมื่อไปถึงก็เห็นยายนอนอยู่ แต่เมื่อยายเห็นแม่เรา ยายก็ถามว่า ‘ไปไหนมา? เมื่อกี้เดินไปหาที่บ้านไม่มีใครอยู่บ้านเลย..’ แม่เรางงมาก เลยบอกไปว่า ‘แม่เดินไปตอนไหน แม่เดินไม่ได้! แม่นอนอยู่ติดเตียงแม่จะเดินไปได้ยังไง?’ ยายก็ตอบมาว่า ‘ก็ข้าเดินไปบ้านเอ็งมาเมื่อกี้!’ ยายเพ้อ และพูดเป็นเสียงคนอื่นอยู่เกือบ 2 อาทิตย์ และสุดท้ายยายก็เสียชีวิตลง

พอยายเสียเรายิ่งกลัวมากๆ เพราะที่วัดมีงานประจำปี ไม่สามารถนำศพไปตั้งสวดได้ จึงต้องสวดศพที่บ้าน และบ้านเรามีเชื้อสายมอญ ถ้าตั้งศพที่บ้านเค้าจะไม่ใส่โลง จะฉีดยา และวางศพไว้บนเตียงกางมุ้งไว้ ซึ่งเป็นอะไรที่น่ากลัวมากๆ เพราะมองเข้าไปในบ้านก็จะเห็นศพยายที่อยู่ตรงกลางบ้านเลย เป็นภาพที่ติดตามากสำหรับเด็กอย่างเรา

Story by คุณแนน

ความคิดเห็น