เรื่องนี้ส่งมาจากคุณแตงโมครับ คุณแตงโมเล่าว่า.. เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อตอนปิดเทอมฤดูร้อนค่ะ เราเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัย ช่วงปิดเทอมก็เลยไปหางานพาร์ทไทม์ทำ เราได้ทำงานที่มินิมาร์ทแห่งหนึ่งในจังหวัดพิษณุโลก ตั้งอยู่แถวทางไปสนามบิน วันแรกที่เราเข้าไปทำงาน พี่ที่ทำงานให้เราเอาของไปเก็บที่หลังร้าน เราก็เอาไปเก็บ ข้างหลังจะเป็นเหมือนโกดังเก่าๆ น่ากลัว ความรู้สึกมันอึดอัด อบอ้าว ห้องสต็อคของหลังร้านจะเป็น 2 ส่วน ส่วนด้านหน้าคือที่เก็บจำพวกของใช้ ส่วนหลังเก็บพวกของกิน แล้วจะมีห้องน้ำอยู่ข้างๆ ทางไปห้องน้ำจะน่ากลัวหน่อย เพราะว่าชั้นวางของต่างๆ จะเยอะ และสูงบังหน้าห้องน้ำค่ะ

วันแรกเราก็ทำงานตามปกติ ไม่มีอะไร พอมาวันที่ 3 วันนั้นเราเข้างานกับพี่พนักงานอีกคน รวมเราเป็น 2 คน ช่วงพักเที่ยงเราจะผลัดกันกินข้าว คนนึงเฝ้าหน้าร้าน อีกคนกินข้าวหลังร้าน ซึ่งเราได้กินข้าวก่อนค่ะ โต๊ะกินข้าวอยู่ในห้องสต๊อคของ มีกระจกบานใหญ่ติดไว้ตรงโต๊ะกินข้าว เรากินข้าวไปสักพัก ก็ได้ยินเสียง ‘ครืดดด.. ครืดด..’ เป็นเสียงลากตะกร้าเขียวหลังร้านค่ะ คนที่จะลากตระกร้าเขียว ต้องเป็นคนที่จะเอาของไปเติมหน้าร้าน แต่วันนั้นมันมีแค่เราอยู่กับพี่อีกคน ซึ่งพี่เค้าต้องเฝ้าหน้าร้าน แล้วใครจะมาลากตะกร้าล่ะ? เราคิดว่าพี่เค้าคงจะเข้ามาเอาของอะไรด่วน เลยเดินไปตามต้นเสียงบริเวณหน้าห้องน้ำ แต่ก็ไม่เจอใคร พอกินข้าวเสร็จเราเลยออกไปถามพี่หน้าร้านว่า ได้เข้ามาสต็อคหรือเปล่า? แต่พี่เค้าก็บอกว่าเปล่า..

เราทำงานไปครึ่งเดือน ได้อยู่กะกลางวันตลอด แต่ทุกวันจะเจอเสียงลากของ ของตกในสต็อคประจำ ทั้งที่ไม่มีใคร.. จนมาครึ่งเดือนหลัง เราได้ทำกะกลางคืนค่ะ คือทำบ่าย 3 โมงถึงเที่ยงคืน ความหลอนมันอยู่ตรงครึ่งเดือนหลังนี่ล่ะค่ะ.. วันแรกที่ทำกะกลางคืนก็โดนเลย เข้าไปห้องสต็อคเจอเงาคนเดินผ่านในกระจกบ้าง เสียงคนร้องไห้ ‘ฮือ..ฮือ..’ ดังมาแว่วๆ บ้าง แล้วที่ทำให้ขนหัวลุกที่สุดคือตอนที่เราไปเข้าห้องน้ำค่ะ จะไปซักผ้าขี้ริ้วมาถูร้าน มันเป็นจังหวะที่เราเข้าห้องน้ำไปแล้วกำลังหันหน้ามาเพื่อปิดประตู เราเงยหน้ามองไปนอกประตู เราเห็นผู้หญิงค่ะ! ผู้หญิงผมยาว สวมเสื้อขาว กำลังชะโงกหน้าโผล่มาจากชั้นวางของแล้วยิ้มให้.. จังหวะนั้นคือตกใจมากกกก!! เราทิ้งทุกอย่างแล้ววิ่งเลยค่ะ ไม่ได้ตาฝาดแน่ๆ วิ่งแบบไม่กล้าเหลียวหลังกลับมาดูอีก แล้วออกมาทำงานหน้าร้านต่อ เรื่องนี้เราเก็บไว้ในใจไม่เคยบอกใครที่ร้านเลย กลัวเค้าจะหาว่าเราไร้สาระ.. หลังจากวันนั้น เราจะเจอแบบนี้แทบทุกคืนที่มาทำงานเลยค่ะ บางครั้งเข้าไปเอาของ มองผ่านช่องว่างด้านล่างชั้นวางของก็เห็นขาผู้หญิงขาวซีดยืนอยู่ ไปเอาของที่ส่วนด้านหลัง ก็เจอผู้หญิงคนนี้เดินผ่านวูบไปบ้าง เรียกว่าเจอแบบนี้จนชินไปเลยค่ะ แต่เราก็ไม่เคยเอาไปพูดกับใครสักที

จนมีวันหนึ่ง ลูกค้ามาขอเข้าห้องน้ำที่ร้านเพราะไม่ไหวแล้ว เราก็บอกทางให้เค้าไปคนเดียว เพราะตอนนั้นหน้าร้านยุ่งๆ อยู่ เพราะอยู่กัน 2 คน จนลูกค้ากลับออกมาจากห้องน้ำ ก็มาถาม ‘น้องอยู่กันกี่คน?’ พี่ที่ทำงานด้วยก็ตอบไปว่า ‘อยู่กัน 2 คนค่ะ อยู่กับน้องเนี่ย (เรา)’ ลูกค้าก็เริ่มหน้าเสียก็บอกว่า ‘ไม่จริงอะ อย่าโกหกพี่นะ พี่เห็นผู้หญิงใส่ชุดขาวอยู่ข้างใน..’ ทางพี่เราเค้าก็บอก ‘ไม่มีจริงๆ ค่ะพี่ อยู่กันแค่ 2 คนจริงๆ ค่ะ..’ ลูกค้าดูตกใจมากแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ แล้วก็เดินออกไปเลย.. แล้วก็จะมีเหตุการณ์ที่ลูกค้ามาขอเข้าห้องน้ำแบบนี้อีก ซึ่งก็เจอเหมือนๆ กันอีกค่ะ บอกตรงกันเลยว่าเป็นผู้หญิงผมยาว ใส่ชุดสีขาว

จนเราได้เวลาออกจากงานเพราะต้องกลับไปเรียน เราก็ทักไปหาพี่ที่ทำงานที่เราสนิทด้วยคนหนึ่ง เราก็ถามเค้าว่า ‘พี่ๆ เชื่อเรื่องผีไหม?’ เค้าก็ถามว่า ‘ทำไม มีอะไร?’ เราก็เล่าเรื่องที่เราเจอให้พี่เค้าฟัง พี่เค้าก็ดูตกใจนะ พี่เค้าก็พิมพ์กลับมาว่า ‘เออ พี่ก็เจอ เป็นผู้หญิงคนเดียวกันเลย ผมยาว ใส่ชุดสีขาว พี่เคยเจอเค้านั่งกอดเข่าอยู่หลังสต็อค..’ แล้วพี่เค้าก็เล่าต่ออีกเยอะเลย คือเล่าไม่หมดจริงๆ เจอกันแทบจะทุกคน ใครที่มาทำงานที่นี่แล้วไม่โดนหลอก ถือว่ามาไม่ถึง เค้าว่ากันอย่างนี้.. เราก็ไม่รู้ประวัติที่ตรงนั้นว่าก่อนหน้านี้เคยเป็นอะไรมาก่อน? ไม่มีใครรู้ด้วยว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร? เหมือนเค้าวนเวียนอยู่ที่นั่น ไม่เคยออกนอกร้านแล้วเจอ หน้าร้านก็ไม่เคยเจอ แต่พอเข้าหลังสต็อคต้องเจอค่ะ เป็นอันรู้กันแต่แค่ไม่พูดถึงเท่านั้น กลัวว่าพนักงานใหม่ๆ จะกลัวค่ะ

Story by คุณแตงโม

ความคิดเห็น