เรื่องนี้ส่งมาจากคุณบุ๋มบิ๋มครับ คุณบุ๋มบิ๋มเล่าว่า.. เรื่องของเราเกิดขึ้นนานมาแล้ว ตอนเราเรียนอยู่ประมาณ ม.1 ตอนนั้นเราอาศัยอยู่กับยาย ลุง ป้า ซึ่งบ้านจะติดกัน ลุงกับป้านอนบ้านนึง ส่วนเรานอนอีกบ้านนึงกับยาย และน้องชาย คืนนั้นเหตุการณ์ก็เหมือนทุกวันค่ะ ตกเย็นกินข้าว อาบน้ำ นอนดูทีวีด้วยกันตามปกติ พอละครจบ ก็พากันเข้านอน
เราจะนอนเรียงกัน มียาย น้องชาย แล้วก็เรา พอปิดไฟไปสักพัก ดูเหมือนว่าทุกคนจะง่วง และหลับกันหมดแล้ว ส่วนเรานอนคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยจนเกือบจะหลับแล้ว สักพักเราเริ่มปวดฉี่ แต่ตอนนั้นยังไม่อยากลุก เพราะยังปวดไม่มาก อีกอย่างห้องน้ำก็อยู่ด้านนอก ไม่อยากไปคนเดียว แต่สุดท้ายก็ต้องไป เพราะว่ามันเริ่มจะปวดหนักขึ้นแล้ว..
เราตัดสินใจลุกจากที่นอน ตอนนั้นข้างบ้านเราเปิดไฟหน้าบ้านไว้ เวลาเดินเราก็จะพอมองเห็นทาง และเห็นเงาตัวเอง พอเราเดินผ่านตู้เสื้อผ้า จะเห็นเงาตัวเองทอดอยู่บนผนังค่ะ ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไร ยังไม่กล้าเดินไปห้องน้ำเพราะยังกล้าๆ กลัวๆ คือหยุดยืนทำใจก่อนน่ะค่ะ เรายืนมองเงาตัวเองสักพัก ก็เริ่มรู้สึกผิดปกติค่ะ รู้สึกว่าเหมือนเงานั้นยืนตรงและมองมาที่เรา เราเลยลองยกแขนขึ้นมาข้างนึง แต่ในเงากลับไม่ยกตาม!! ตอนนั้นขนเรานี่ลุกวาบเลย หัวใจเริ่มเต้นแรง แล้วสิ่งที่ทำให้เราแทบช็อคคือ เงาที่เราเห็นเป็นคนผมยาว ซึ่งตัวเรานั้นผมสั้นมากเพราะเป็นนักเรียน
เท่านั้นล่ะ เราเดินถอยหลังกลับไปยังที่นอน พยายามเอื้อมมือไปสะกิดยายเพื่อจะปลุกมาให้ดู แต่ยายไม่ตื่นค่ะ ไม่มีใครตื่นเลย เรายังคงมองที่เงานั้นอยู่ ว่าเป็นเงาทอดมาจากอะไรข้างนอกหรือเปล่า? แต่ยังไม่ทันจบความคิด เงานั้นก็หันข้าง และเดินไปทางตู้เสื้อผ้าแล้วหายไปเฉยๆ ปล่อยให้เรานอนอึ้งอยู่อย่างนั้น.. พอได้สติแล้วเรารีบนอนคลุมโปงอย่างไวเลยค่ะ สุดท้ายก็ไม่ได้ไปฉี่ด้วย ต้องทนไปจนถึงเช้า
Story by คุณบุ๋มบิ๋ม
