เรื่องนี้ส่งเข้ามาจากคุณกิ๊กครับ คุณกิ๊กเล่าว่า.. เรื่องนี้เกิดขึ้นนานแล้ว แต่ยังจำฝังใจจนทุกวันนี้เลย เพราะว่ามันคือการเจอแบบซ้ำซ้อนในช่วงเวลาเดียวกันเลยค่ะ ปกติกิ๊กจะขับรถออกไปรับแม่กลับจากทำงานค่ะ แม่กิ๊กทำงานโรงงานแบบเข้ากะ มีกะเช้ากับกะบ่าย วันนั้นแม่กิ๊กเข้ากะบ่าย เลิกงานเที่ยงคืน กิ๊กก็ขับรถออกไปรับแม่ตามปกติ ขับรถไปบนถนนสุขุมวิทสายเก่า มุ่งหน้าไปทางคลองด่าน เวลาตอนนั้นก็เกือบจะเที่ยงคืนแล้ว

กิ๊กขับรถมาจนจะถึงทางเข้านิคม ก็เห็นรถพ่วงคันหนึ่งกำลังจะเลี้ยวเข้าทางนิคม กิ๊กที่ขับตามมาก็ต้องตกใจ เพราะสังเกตเห็นมีมือคนอยู่ที่ตรงล้อหลังของรถพ่วง กำลังโบกมือสะบัดไปมา ตอนแรกก็คิดว่าตาฝาด เลยเปิดไฟสูงใส่ดู แต่เปล่าเลยค่ะ ตาไม่ได้ฝาด มือนั้นกำลังโบกไม้โบกมือให้ใหญ่ ด้วยความตกใจ กิ๊กเลยหักรถออกอย่างเร็ว โชคดีที่ไม่มีรถตามหลังมา ไม่งั้นคงแย่แน่ๆ ค่ะ.. หลังจากนั้น กิ๊กก็พยายามทำใจนิ่งๆ แล้วขับรถเพื่อไปรับแม่ต่อ จนใกล้จะถึงโรงงานของแม่ กิ๊กเห็นผู้ชายคนหนึ่งแต่งตัวคล้ายๆ กับพนักงานส่งเอกสาร คือใส่เสื้อคลุมสีกรมท่า กำลังก้มหน้าก้มตาเดินวนไปมา กิ๊กก็ไม่ได้อะไรนะ แค่คิดในใจว่า พนักงานคนนี้แปลกๆ ดึกป่านนี้แล้วทำไมยังไม่กลับบ้านอีก มาเดินวนไปมาเหมือนหาอะไรอยู่ได้ แล้วกิ๊กก็ขับผ่านเขาไป..

จนตอนรับแม่ออกมาจากโรงงานแล้ว ย้อนกลับมาที่เดิม กิ๊กก็ยังเห็นผู้ชายคนเดิมเดินวนไปมาอยู่อย่างนั้น กิ๊กก็เลยพูดกับแม่ว่า ‘แม่ๆ ดูคนนั้นสิ เดินวนไปวนมาตั้งแต่หนูเลี้ยวเข้ามาละ ยังไม่ไปไหนอีก เหมือนเขากำลังหาอะไรอยู่เลยเนอะ..’ พอแม่กิ๊กได้ยินอย่างนั้น แม่กิ๊กรีบทำเสียงดุ และบอกให้กิ๊กรีบขับออกไปเร็วๆ กิ๊กก็รีบสิคะ เพราะสีหน้าแม่ดูไม่ดีเลย.. พอขับรถออกมาจากเขตโรงงาน กิ๊กก็ถามแม่ว่า ‘มีอะไรหรือเปล่าแม่.. ทำไมต้องดุให้รีบออกมาด้วย?’ แม่ก็บอกว่า ‘ไว้ถึงบ้านก่อนค่อยคุย..’

พอถึงบ้าน แม่ก็รีบบอกกับกิ๊กว่า ‘ตอนที่ออกมาจากโรงงาน ที่เรียกให้แม่ดูน่ะ แม่ไม่เห็นว่าจะมีใครเลยนะ แต่แม่ก็นึกขึ้นมาได้ว่า เมื่อไม่กี่วันก่อนตอนที่แม่จะเข้ากะ ตรงหน้าโรงงานแม่มีอุบัติเหตุรถพ่วงชนกับมอเตอร์ไซค์ คนขี่เป็นพนักงานส่งเอกสาร คือรถพ่วงกำลังจะตีวงเลี้ยวเข้าโรงงาน ส่วนมอเตอร์ไซค์ขี่มาชิดเลนซ้าย ในมือถือโทรศัพท์กำลังคุยอยู่ ไม่ทันมองรถพ่วงที่จะเลี้ยว เลยถูกเบียดล้ม และทับตายคาที่ ส่วนมือข้างที่ถือโทรศัพท์ก็ขาดหายไป เห็นว่ายังหามือกับโทรศัพท์ไม่เจอเลย..’ พอกิ๊กได้ฟังที่แม่เล่าแบบนั้นก็ร้องไห้ออกมาเลยค่ะ พอได้สติ กิ๊กก็เลยเล่าเรื่องที่เจอก่อนหน้าให้แม่ฟัง เล่นเอาหน้าซีดกันทั้งแม่ลูกเลยล่ะค่ะ แต่กิ๊กก็ไม่รู้นะว่า รถพ่วงที่กิ๊กเจอมันคือคันเดียวกันหรือเปล่า? แต่ก็ไม่รู้ว่าจะไปตามสืบเพื่ออะไร ทำให้หลังจากวันนั้นแม่ก็บอกกับกิ๊กว่า ช่วงนี้ก็ไม่ต้องออกไปรับแม่สักพักนะ ให้ไปปลุกพ่อไปรับแม่แทนแล้วกัน..

Story by คุณกิ๊ก

ความคิดเห็น