เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ส่งเข้ามาจากคุณซีตรองครับ คุณซีตรองเล่าว่า.. เรื่องเกิดขึ้นสมัยที่เราเรียนอยู่ ม.6 หรือประมาณ 3-4 ปีที่แล้วค่ะ เช้าวันหนึ่ง มีโทรศัพท์เข้ามา เราเพิ่งตื่นกำลังงัวเงีย ก็รับสายไป เป็นเพื่อนร่วมชั้นนี่แหละค่ะที่โทรมา เราก็ถาม ‘ว่าไง มีอะไรโทรมาแต่เช้าเลย..?’ เพื่อนก็บอกว่า ‘มึง เพื่อนในห้องเราคนนึงตายแล้วนะ รถคว่ำแล้วออกมาจากรถไม่ทัน ไฟคลอกตายคาที่เลย’

พอวางสายไป ด้วยความตกใจนึกว่าเพื่อนแกล้ง เลยลองโทรเช็คเพื่อนหลายๆ คนที่อยู่ในห้องเดียวกัน ทุกคนยืนยันว่าเป็นเรื่องจริง.. พอตอนเย็น เราก็นัดรวมตัวกับเพื่อนๆ เพื่อที่จะไปงานศพค่ะ ที่งานก็ผ่านไปด้วยดี ไม่มีอะไรผิดปกติ แต่พอจบงานศพไปประมาณ 2-3 วันก็เริ่มมีข่าว ว่าเพื่อนๆ ในห้องทยอยโดนเพื่อนคนที่ตายหลอก เช่นได้ยินเสียงเรียกบ้าง มาให้เห็นบ้าง.. เราก็เลยลองโทรไปถามเพื่อนคนนึง พอดีว่าเพื่อนคนนี้พี่ชายเขามีสัมผัสที่ 6 น่ะค่ะ เหมือนประมาณว่าสื่อสารกับวิญญาณได้ เขาบอกว่าพี่ลองนั่งสมาธิ แล้วติดต่อกับเพื่อนคนที่เสียไป เขาบอกว่า ‘วิญญาณดวงนี้กำลังโศกเศร้า และเหงามาก ตอนที่ยังมีชีวิต ใช้ชีวิตอยู่กับเพื่อนตลอดเวลา เขาอยากได้ใครก็ได้ไปอยู่เป็นเพื่อนเขา..’ เราได้ฟังก็แบบอึ้งๆ ไปค่ะ ช่วงนั้นก็ยังคงได้ยินเรื่องราวแปลกๆ ที่เกิดขึ้นกับเพื่อนในห้องอยู่เรื่อยๆ นะคะ แต่เราก็ไม่คิดอะไรมากมาย

หลังจากนั้น เราก็ต้องไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนที่อเมริกาค่ะ ไปอยู่กับโฮส ซึ่งที่บ้านโฮสนี่จะเป็นลักษณะคล้ายทาวน์โฮม 3 ชั้น ห้องนอนเราจะอยู่ชั้น 3 มีประตูเปิดออกไปเป็นระเบียงเล็กๆ ค่ะ.. อยู่ไปได้ประมาณ 2 เดือน ก็ลืมเรื่องนั้นไปเลย กำลังสนุกกับชีวิตที่นู่นอยู่.. แต่ก็มีคืนหนึ่ง ที่เกิดเหตุการณ์ประหลาดขึ้นค่ะ คืนนั้นเรานอนหลับ และฝันถึงเพื่อนคนที่เสีย คือเขามาหาที่หน้าบ้านค่ะ ในฝันก็เป็นอารมณ์เหมือนกับว่าเขายังไม่เสีย เราก็ทักทายตามปกติ ‘เอ้าเห้ยมึง เป็นไงบ้าง มาทำไรเนี่ย?’ มันก็ตอบเสียงแผ่วๆ ว่า ‘เออ ก็ดีอะ แต่แม่งเหงามากเลยอะมึง’ เราก็บอกว่า ‘เออ ไม่เป็นไรนะ เข้ามาในบ้านกูก่อน..’ มันก็ตอบสวนกลับมาทันทีว่า ‘เข้าไปไม่ได้ เขาไม่ให้กูเข้า กูเหงา มึงไปกับกูนะ’ (ตอนที่คุยกันอยู่นี้ เพื่อนเราอยู่นอกบ้าน ตัวเรายืนอยู่ในบ้านแล้วมีรั้วบ้านกั้น) เราก็ตอบไปว่า ‘ได้ดิ ไปก็ไป..’ และเราก็กำลังจะเปิดรั้วบ้าน เพื่อที่จะเดินออกไปหามัน..

ทันใดนั้นเอง แม่ของเราวิ่งมาจากไหนไม่รู้ ฉุดมือเราดึงกลับอย่างแรง แล้วด่าเพื่อนเราว่า ‘ไปหาคนอื่น นี่ลูกกู กูไม่ให้ลูกกูไปกับมึงหรอก!’ เราก็ตกใจมาก ที่แม่ไปว่าเพื่อนเราแบบนั้น ก็เลยสะดุ้งตื่นขึ้นมา.. และเราก็ต้องตกใจมากๆ เพราะเราลืมตาขึ้นมา โดยที่ตัวเรายืนเกาะอยู่ที่ระเบียงบ้านชั้น 3 ตอนนั้นมีแต่ความสงสัย ว่าเราเดินมาตรงนี้ได้ยังไง? ละเมอหรือว่าอะไร? แต่พอนึกถึงในฝัน ก็เริ่มกลัว ว่าอาจจะเป็นเพราะเพื่อนเราคนที่เสีย ต้องการให้เราไปอยู่ด้วย และถ้าในฝันแม่เราไม่เข้ามาห้ามจะเกิดอะไรขึ้น?

เรารีบกลับเข้ามานอนทันที ตอนนั้นกลัวมากๆ ค่ะ เรามองไปรอบๆ ห้อง และสายตาเหลือบไปที่ระเบียง เห็นเงาดำๆ รูปร่างคนยืนอยู่ค่ะ! เราได้แต่หลับตาปี๋ สวดมนต์ผิดๆ ถูกๆ นึกถึงแต่พ่อแม่ แล้วกลั้นใจลืมตาขึ้นอีกที เงานั้นก็หายไปแล้ว แต่คืนนั้นแทบไม่ได้นอนเลยค่ะ.. พอเช้าวันรุ่งขึ้นเราเลยบอกโฮส ให้พาไปวัดคนลาวใกล้ๆ บ้าน เพื่อไปทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้เพื่อนค่ะ และก็ได้เช่าพระมาใส่ติดตัวไว้อีกด้วย น่ากลัวมากๆ ค่ะ

Story by คุณซีตรอง

ความคิดเห็น