เรื่องนี้เป็นเรื่องของคุณดรีม เกิดขึ้นที่หอพักของหญิง ของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ในจังหวัดเชียงใหม่ สมัยนั้นบริเวณรอบๆ ยังเป็นป่า ถนนยังเป็นดินลูกรังอยู่ หน้าฝนก็จะเป็นโคลน รถผ่านไปมาลำบากมาก และกลางคืนก็ค่อนข้างมืด
ตอนนั้นเราพักอยู่กับออย เพื่อนที่สนิทมากๆ คบกันมาตั้งแต่สมัยประถมเลย ห้องของเราอยู่ชั้น 2 ช่วงนั้นเป็นช่วงสอบ ทุกคนต่างก็กำลังอ่านหนังสือเตรียมสอบกัน.. เย็นวันหนึ่ง ประมาณ 6 โมง ออยก็ชวนเราออกไปกินข้าว แต่เราไปไม่ไหว เนื่องจากวันนั้นเราปวดหัว เหมือนจะมีไข้ ส่วนออยด้วยความเป็นห่วง จึงบอกว่าเดี๋ยวไปกินข้าวเองก็ได้ แล้วจะซื้อข้าวมาฝาก เราเลยฝากออยซื้อราดหน้าหมู กับยาพารา กินแล้วจะได้กินยา ออยรับปากว่าจะรีบไป รีบกลับ..
หลังจากที่ออยออกไปจากห้อง เราก็นั่งอ่านหนังสือต่อ อ่านได้ซักพักก็ไม่ไหว เพราะไข้ขึ้น เลยนอนพักผ่อน.. ตอนนอนอยู่นั้น สลึมสลือ แต่มีความรู้สึกว่านานมากแล้ว ทำไมออยยังไม่กลับมาสักที พอตกดึก ฝนก็เริ่มตก เราก็ตื่นขึ้นมาอ่านหนังสือต่อ ในใจเป็นห่วงออยเพราะออกไปนานมาก ยังไม่กลับ (สมัยนั้น ยังไม่มีโทรศัพท์มือถือใช้ทุกคนแบบสมัยนี้) สักพักใหญ่ๆ เราก็ได้ยินเสียง ‘ก่อก… ก่อก.. ก่อก..’ เสียงนั้นดังเป็นระยะๆ ใกล้เข้ามาจากทางบันไดหอ ดังขึ้นเรื่อยๆ เสียงเหมือน คนกำลังแบกของหนักบางอย่างขึ้นมา แล้วเสียงก็เปลี่ยนไป ‘ครืด… ครืด.. ครืด..’ เสียงเหมือนคนกำลังลากอะไรซักอย่างบนพื้น ใกล้เข้ามาเรื่อย จนเสียงมาหยุดอยู่ที่หน้าห้องเรา เราก็เริ่มเอะใจ และมองไปทางประตู ในใจคิดว่าเพื่อนกลับมาแล้ว และแค่อึดใจเดียว ก็มีเสียงเคาะประตูห้องเรา ‘ก๊อก ก๊อก ก๊อก..’ แล้วเงียบไป เราสะดุ้งสุดตัว คิดว่าไม่ใช่ออยแน่ๆ เพราะถ้าเป็นออย ทำไมไม่เปิดเข้ามาเลย เราจึงเดินไปเปิดประตู แต่กลับไม่มีใครเลย และตรงลูกบิดประตู กลับมีถุงใส่ห่อราดหน้า และยาพาราแขวนอยู่ เราก็งง ว่าออยไปไหน ทำไมต้องฝากใครเอามาให้ และใครคนนั้นทำไมเดินเร็วจัง เห็นแค่เพียงรอยเปียกน้ำที่พื้น เป็นทางมามาจากบันไดเท่านั้น..
เราก็เข้าห้องกินราดหน้า เสร็จก็กินยาตามทันที จากนั้นไม่นานเราก็นอนหลับไป.. พอรุ่งเช้า.. มีคนมาเคาะประตูห้อง บอกเราว่า ออยตายแล้ว เมื่อคืนนี้ ถูกฆ่าข่มขืน ตรงพงหญ้าข้างทาง คาดว่าเหตุเกิดประมาณหัวค่ำ ขณะกำลังเดินทางกลับจากตลาด ลักษณะศพ สภาพกระดูกแขน และขาทั้งสองข้างหักละเอียด อาจเกิดจากการที่คนร้าย เอาท่อนไม้ทุบตีเพื่อไม่ให้หนี คนร้ายอาจเห็นว่าเป็นผู้หญิงหน้าตาดี และเดินคนเดียวจึงลงมือก่อเหตุ.. ได้ยินอย่างนั้น เรารู้สึกเสียใจมากกก กับสิ่งที่เกิดกับเพื่อนที่สนิทที่สุด
จากนั้น.. พอเราได้พูดคุยกับเพื่อนๆ ห้องอื่นๆ ในชั้นเดียวกัน เรื่องถุงราดหน้า ที่แขวนอยู่ที่ประตูห้องเราตอนดึก.. ไม่มีใครรู้คำตอบแน่ชัด แต่จากที่คิดกันไป กันมา อาจจะเป็นไปได้ว่า หลังจากที่ออยตายไปแล้ว แต่ด้วยจิตใต้สำนึกสุดท้าย ที่เป็นห่วงเพื่อน เพราะว่าไม่สบาย จึงนำห่อราดหน้า และยาที่ซื้อมาฝากไปส่งให้ แต่จะไปส่งยังไง แขนหัก ขาหักหมด แล้วลักษณะที่เค้าเล่ามา คือออยพยายามใช้ปากคาบถุง แล้วใช้คางเกยพาตัวเองมาจนถึงหอพัก แล้วใช้คางเกยบันไดลากตัวเองขึ้นมา เป็นเสียง ‘ก่อก… ก่อก.. ก่อก..’ และเสียง ‘ครืด…’ คือเสียงลากตัวเอง จากบันได มาจนถึงหน้าห้อง ปรากฎเป็นรอยเปียกน้ำยาวติดต่อกัน หลังจากส่งห่อราดหน้า และยาให้ได้แล้วก็หมดห่วง.. จากที่สอบถามทุกคน ที่อยู่ที่หอพักชั้น 2 นั้น ต่างบอกว่า ได้ยินเสียงดังกล่าว เหมือนกันหมด..
จนวันงานศพออย ก็มีสิ่งแปลกๆ เกิดขึ้นอีกอย่างหนึ่งกับเรา คือตอนจบงานศพ ขณะที่เรานั่งรถพ่อกลับออกจากวัด ในรถนั้นมีกลิ่นเหม็นเน่า เหมือนกลิ่นศพ และฟอร์มาลีน ที่เรา และพ่อเราก็ต่างได้กลิ่นกันทั้งคู่ แต่พอขับผ่านเขตวัดเท่านั้น กลิ่นก็หายไปเฉยๆ เลย.. แต่เราก็ไม่ได้กลัว แต่กลับคิดว่า ออยเพื่อนสนิทเรา แค่ต้องการมาส่งเรากลับเท่านั้นเอง..
Story by The Shock FM
